Tijdens een spelletje Monopolie, waar ik ernstig verloor door pech op pech, ontstond de eerste gedachte aan een spel waarmee je blootlegt hoe lastig het is om
van een achterstand af te komen. Een spel waarmee ik Maatschappelijk Werk-studenten, in de sociologieles, kon laten ervaren dat de kansen in je leven ook worden bepaald door mazzel,
bad luck of door keuzes van anderen. Dat je het met louter hard werken niet altijd redt.
De eerste spel-versie was een A4-tje met een dobbelsteen en een pion uit onze eigen spelletjesdoos.
Twee jaar later kreeg ik de kans om er een écht spel van te maken; beter doordacht en mooi vormgegeven.
Ik hoop dat het spel flink gebruikt wordt. We kunnen allemaal een steentje bijdragen aan het keren van kansen van een ander. En een gesprek, langs het speelveld, helpt vast bij dat
besef.
Speel ze,
Carinda